چهار شنبه سوری

بعضی از مردم استان، دو چهارشنبه مانده به چهارشنبه سوری را هم جزو چهارشنبه سوری به حساب می‌آورند و هر کدام از این سه چهارشنبه، نام ویژه‌ای دارد: نخستین چهارشنبه را « گلدوخ گرت‌دی » دومین چهارشنبه را «کُل چهارشنبه» و سومین چهارشنبه را که همان چهارشنبة آخر سال / چهارشنبه سوری است، «گُل‌چهارشنبه» گویند، در چهارشنبة دوم و سوم ، آتش روشن میکنند.

پیش از چهارشنبه سوری، مردان روستاها به شهر میروند و کوزة اینک‌ساغان، قاشق چوبی حنا و خشکبار میخرند. شب نخستین چهارشنبه سوری، همه پشت بام میروند و آتش روشن میکنند و از روی آن میپرند، سپس پائین آمده و شام را که بایستی پلو باشد میخورند. پس از شام سفرة چهارشنبه سوری را می‌گسترانند و درون آن خشکبار و تخم هندوانه و کدو بوداده و گندم برشته شده و تخم مرغ رنگ شده می‌گذارند. برای هر یک از بچه‌های خودشان و خویشاوندانشان هم یک دو لِکه، که ظرف سفالی کوچکی است میگذارند. در آخر شب سهمیه کودکان را از سفره برداشته و به آنان می‌دهند و به دستانشان حنا می‌گذارند.

جوانان به پشت به بام می‌روند و از سوراخ خانه طنابی آویزان می‌کنند تا به دست صاحبخانه برسد. به این کار «قورشاق ساللادی» می‌گویند. صاحب خانه کمی خوردنی به طناب میبندد و جوانی که در بالای خانه است، آنرا میکشد.

مراسم عروسی

یکی از مراسم بسیار جذاب، مربوط به عروسی‌ها است. این مراسم از زمانهای بسیار قدیم رواج دارد و با شادی و گرمی ویژه‌ای اجرا میشود. مراسم عروسی معمولا در فصل پائیز انجام میگیرد و از روز نشان کردن و نامزدی دختر آغاز میشود. ابتدا در خانة دختر نامزد شده ، نمایشهای فراوانی به راه می‌افتد. بیشتر اجراکنندگان این مراسم غالبا دختران هستند. آنها حتی نقش مردها را نیز ایفا می‌کنند. بعلاوه در نقش کسانی که در عروسی دخالت دارند نیز در‌ می‌آیند. مثلا در نقش مادر زن و پدر شوهر و عاقد و مانند آنها.

عروسی معمولا با خواندن سرودها و تصنیفها همراه است. این تصنیفهای زیبا و تغزلی و حتی طنزآلود، درواقع زینت بخش مجالس عروسی‌اند و همیشه به همراه موسیقی و  رقص اجرا می‌شوند.